89 سال پيش در روز 13 آوريل سال 1919 ميلادي اندكي پس از خاتمه جنگ جهاني اول ، مردم هندوستان به طور يكپارچه در اعتراض به دشواري هاي اقتصادي و سياست سختگيرانه بريتانيا عليه استعمارگران بريتانيايي دست به تظاهرات مسالمت آميز زدند.اما اين تظاهرات در شهر آمريتسار در ايالت پنجاب با يك کشتار خاتمه يافت.
اهالي هندوستان كه در جريان جنگ همراه نيروهاي بريتانيايي در جبهه هاي اروپا جانفشاني كرده بودند ، وعده خودمختاري كه مونتاگو ، وزير هندوستان در دولت بريتانيا در سال 1917 داده بود را فراموش نكرده بودند.
اما با خاتمه جنگ بريتانيايي ها به وعده خود عمل نكردند و قدرت اجرايي كماكان در اختيار بريتانيا بود.
نارضايتي در ميان طبقه نخبگان هندوستان افزايش يافت و بريتانيايي ها قوانين راولات كه به آنها اجازه مي داد محركان احتمالي را بدون محاكمه و فقط در صورت تشخيص زنداني كنند را در هندوستان برقرار كردند.
به دعوت مهاتما گاندي ، رهبر كنگره ملي هند ، مردم هندوستان دست به اعتصابات و تظاهرات زده و محصولات انگليسي را تحريم كردند.
در شهر آمريتسار در ايالت پنجاب علي رغم مسالمت آميز بودن تظاهرات، ژنرال رجينالد داير بريتانيايي به نيروهاي خود دستور داد بدون ملاحظه به سوي مردم شليك كنند.
در نتيجه اين اقدام وحشيانه 379 مرد و زن و كودك به قتل رسيدند و بيش از 1200 نفر مجروح شدند.
به اين ترتيب ، در روز 13 آوريل سال 1919 ميلادي ، مردم شهر آمريتسار در ايالت پنجاب مانند مردم ساير مناطق هندوستان در اعتراض به سياست سختگيرانه بريتانيا و دشواري هاي اقتصادي دست به يك تظاهرات مسالمت آميز عليه استعمارگران بريتانيايي زدند.
اما اين تظاهرات به دستور رجينالد داير ، ژنرال بريتانيايي که به « قصاب آمريتسار » شهرت يافت به خاك و خون كشيده شد و لكه سياهي ديگري در صفحات تاريخ استعماري بريتانيا ثبت شد.