همه عصباني مي‌شوند و اين موضوع كاملاً طبيعي است، اما همه كس نمي‌دانند چطور عصبانيت خود را به‌طور صحيح بروز دهند.
بعضي از افراد به محض شنيدن كوچكترين زمزمه‌هاي مخالف سريعاً آشفته شده و با داد و فرياد و گاهاً با واكنش‌هاي فيزيكي عصبانيت خود را به اطرافيان نشان مي‌دهند اما در مقابل افرادي هم هستند كه با ملايمت خود را كنترل كرده و اجازه نمي‌دهند هرچيز و هركسي آنها را از كوره به در كند. اما واقعاً علت اين همه تفاوت‌هاي رفتاري در چيست ؟
اكثر افراد تصور مي‌كنند كساني كه غر مي‌زنند، داد و بيداد راه مي‌اندازند و از لحاظ فيزيكي پرخاشگرهستند، افرادي هستند كه با احساس خشم خود مشكل دارند. اما با اين حال بروز ندادن و سركوب كردن عصبانيت هم روش بسيار نامناسبي براي كنترل و برخورد با اين احساس طبيعي است.
به همان اندازه كه شما نمي‌توانيد از جر وبحث و تعارض جلوگيري كنيد، نمي‌توانيد مانع از بروز خشم خود شويد. و تا حدودي نشان دادن آزادانه خشم نشانه سلامت رواني است. در حقيقت افرادي كه بيشتر از بقيه وانمود مي‌كنند كه با احساس خشم و عصبانيت مشكلي ندارند، بيشتر از همه به كمك احتياج دارند.
تهمت و شايعه پراكني درباره ديگران، زياد قسم خوردن، و ادعاي كامل بودن از لحاظ اخلاقي همه از علائم عصبانيت ناسالم است كه در تمام اين موارد مسير گفتگو به سمت مشاجره پيش رفته و اين تصور غلط را در شما ايجاد مي‌كند كه ديگران همه بر عليه شما هستند. اگر:
• به ديگران اجازه مي‌دهيد با عصبانيت خود شما را آزرده كنند.
• از نشان دادن احساس خشم و عصبانيت خود مي‌ترسيد.
. • بجاي اينكه عصبانيت خود را مستقيماً به ديگران ابراز كنيد، به دنبال موقعيت‌هايي مي‌گرديد كه تلافي كنيد.
• باروشي كه شما خشم خود را نشان مي‌دهيد، جز احساس ضعيف و نيازمندي چيز ديگري نصيبتان نمي‌شود.
بايد بگوييم كه شما با احساس خشم خود مشكل داريد. اگر مي‌خواهيد به‌صورت كاملاً صحيح خشم و عصبانيت خود را بروز دهيد بايد به اين نكته كليدي توجه داشته باشيد كه احساس خود را با جرات و صادقانه بيان كرده و از رفتارهاي پرخاشگرانه يا غيرقابل كنترل خودداري كنيد.
اولين گام براي تغيير روش ابراز خشم، اين است كه اين‌بار با روشي متفاوت از هميشه احساس خود را نشان دهيد. اگر برايتان سخت است كه با آشنايان روبرو شويد، به مدت يك هفته سعي كنيد احساس خود را خيلي صريح در مورد غريبه‌هاي گستاخ بيان كنيد. پس از گذشت مدتي سعي كنيد اين موضوع را در مورد همكار خود و يا حتي همسرتان تعميم دهيد.
موثرترين روش براي بيان صحيح احساس خشم، برگرداندن آن به اظهاراتي كاملاً شفاف و بدور از گله و انتقاد است. دراين اظهارات بايد دو هدف كلي را در نظر داشته باشيد:
اين حقيقت كه شما عصباني هستيد و دليل عصبانيت خود را بيان كنيد ؛ و اينكه در اين مورد انتظار شما از ديگران چيست. يك فرم بسيار ساده براي بيان اين احساس مي‌تواند اين جمله باشد كه: من عصباني هستم زيرا - و از شما مي‌خواهم كه -.
بكار بردن كلمه تو هنگام اداي اظهارات، در طرف مقابل حالت تدافعي ايجاد مي‌كند. در عوض اگر از واژه من استفاده كنيد، به شما كمك مي‌كند كه در اظهاراتتان مسئوليت را شخصاً به عهده بگيريد و طرف مقابلتان را از لاك دفاعي درآوريد و در واقع به خودتان كمك كنيد تا بهتر شنيده شويد.
همين طور هيچ گاه به كسي توهين نكنيد و از كلمات هيچ وقت يا هميشه در سخنانتان استفاده نكنيد.
كمك گرفتن از زبان نقش مهمي در انتقال و ابراز موثرعصبانيت دارد. بهتر است هنگام سخن گفتن به تماس چشمي مناسب ادامه دهيد و به حركات صورت و حركات دست خود توجه داشته باشيد. همچنين كنترل مناسب لحن صدا، بلندي صدا و انعطاف پذير بودن آهنگ صدايتان از اهميت ويژه‌اي برخوردار است.