30 سال پيش در روز 27 آوريل سال 1978 ميلادي يك گروه از افسران طرفدار شوروي با كمك ماموران ك .گ .ب ، سازمان جاسوسي شوروي ، در كابل دست به كودتا مي زنند و به شيوه اي خشونت بار به حكومت ژنرال محمد داوود خاتمه مي دهند.
ژنرال محمد داوود 5 سال قبل از اين رژيم سلطنتي محمدظاهر شاه پسر عمويش را سرنگون كرده و در افغانستان رژيم جمهوري برقرار كرده بود.
او تلاش كرد فاصله برابري با ايالات متحده و اتحاد شوروي را حفظ كرده و از يك سياست عدم تعهد پيروي كند اما اين سياست ژنرال محمد داوود به مذاق لئونيد برژنف ، رهبر شوروي خوش نيامد.
حكومت شوروي كه مانند سلف خود حكومت تزاري آرزوي دستيابي به آب هاي گرم را داشت با طرح يك كودتا در افغانستان تلاش كرد اين كشور را تحت سلطه خود درآورده و خود را به آب هاي گرم اقيانوس هند نزديك كند.
ژنرال محمد داوود و 3 هزار نفر ديگر در جريان كودتاي افسران طرفدار شوروي به طرز فجيعي به قتل رسيدند.
نورمحمد تره كي فاتح كودتاي آوريل كشورش را يك جمهوري خلقي اعلام كرده و به صورت يكي از اقمار شوروي درآورد.
نورمحمد تره كي هر چيزي را كه مي توانست تحت مالكيت دولت درآورد و تلاش كرد به زور و توسل به سركوب روحانيان و روستاييان ، سنت ها و رسوم كهن افغانستان را تغيير دهد.
اين مساله موجب قيام افغان ها شد و مجاهدين افغاني مبارزه با حكومت تره كي را آغاز كردند.
چند هزار سرباز روس مخفيانه براي حفاظت از رژيم پوشالي او وارد افغانستان شدند.
در روز 16 سپتامپر سال 1979 ميلادي ، حفيظ الله امين ، نخست وزير تره كي كه از نفوذ بي اندازه شوروي بيمناك شده بود ، تره كي را خفه كرد و خود قدرت را به دست گرفت.
مسكو به جنب و جوش درآمد.برژنف به ستاد ارتش شوروي دستور مداخله نظامي داد.
در روز 24 دسامبر سال 1979 ميلادي ارتش شوروي از اين موقعيت كه غربي ها مشغول تدارك جشن كريسمس هستند استفاده كرده و هواپيماهاي شوروي هزاران سرباز را در فرودگاه كابل پياده كردند و از زمين نيز هزاران سرباز ديگر شوروي وارد خاك افغانستان شدند.
امين كشته شد و ببرك كارمل ، يك كمونيست تسليم محض شوروي جانشين او شد.
مداخله نظامي شوروي در افغانستان به يك فاجعه براي ارتش شوروي مبدل گرديد و تعداد سربازان اين كشور در افغانستان به 150 هزار نفر بالغ شد.
اما علي رغم كشتار دستكم يك ميليون افغاني آنها نتوانستند در مقابل مجاهدان افغان پيروز شوند.
هنگامي كه ارتش شوروي در 15 فوريه سال 1989 ميلادي با خفت از افغانستان عقب نشيني كرد ، يك ويرانه از خود برجا گذاشت.
پس از پيروزي مجاهدان افغاني ميان جناح ها و گروه هاي مختلف نبردهاي سهمگيني درگرفت و رنج و آلام مردم افغانستان ادامه يافت.
تا اينكه در سال 1994 ميلادي يك گروه از طلبه هاي بنيادگرا تحت نام «طالبان» كه ساخته و پرداخته سرويس هاي جاسوسي پاكستان و آمريكا بودند ، ظهور كرده و در مدت كوتاهي بخش اعظم سرزمين افغانستان را اشغال كردند.
تنها فرمانده «احمدشاه مسعود» بود كه با نيروهايش در دره پنجشير به مقاومت در مقابل طالبان ادامه داد.
اما در روز 9 سپتامبر سال 2001 ميلادي «احمدشاه مسعود» ملقب به شير پنجشير در يك توطئه شبكه تروريستي القاعده كشته شد.
دو روز بعد حملات 11 سپتامبر 2001 به آمريكا توسط شبكه القاعده صورت گرفت.
آمريكا براي مبارزه با تروريسم به افغانستان حمله كرد و حكومت طالبان ساقط شد.
هنوز نيروهاي امريكايي و بين المللي در افغانستان حضور دارند و هنوز به قول خود به مبارزه با تروريسم ادامه مي دهند اما آرامش در افغانستان برقرار نشده است.
آمريكايي ها هنوز نتوانستند به اسامه بن لادن رهبر القاعده و ملاعمر رهبر طالبان دست يابند و کماکان رنج و آلام مردم افغانستان ادامه دارد.
به اين ترتيب ، در روز 27 آوريل سال 1978 ميلادي يك گروه از افسران طرفدار شوروي به رهبري نورمحمد تره كي و با كمك ماموران ك گ ب در كابل عليه حكومت محمد داوود دست به كودتا مي زنند و حكومت جمهوري خلقي افغانستان را به عنوان يكي از اقمار شوروي تاسيس مي كنند.
اين سرآغاز رنج و محنت مردم مظلوم افغانستان بود ، ميليون ها نفر از آنها به كشورهاي همسايه پناهنده شدند و دستكم 1.5 تا 2 ميليون نفر آنها در جريان جنگ با رژيم كمونيستي ، جنگ با نيروهاي شوروي ، جنگ جناح هاي مختلف مجاهدان ، در جريان حكومت طالبان و حمله نظامي آمريكا به افغانستان كشته شدند ، بي آنكه بخواهيم تعداد معلولان جنگي را محاسبه كنيم.
هنوز هم مردم افغانستان كشته مي شوند ، گويي آلام آنها پاياني ندارد.