160 سال پيش در روز 27 آوريل سال 1848 ميلادي حكومت جمهوري فرانسه قانون لغو فوري بردگي در مستعمرات فرانسه را تصويب كرد.در دوران انقلاب فرانسه ، نمايندگان كنوانسيون قانون لغو بردگي را تصويب كرده بودند.
اما پس از به قدرت رسيدن ناپلئون بناپارت به عنوان كنسول اول فرانسه ، او در20 مه سال 1802 ميلادي اين قانون را الغاكرد و دوباره برده داري در مستعمرات فرانسه رايج گرديد.
در سال 1833 ميلادي دولت بريتانيا به طور قطعي برده داري را در تمام مستعمراتش را الغا كرد.
در فرانسه به لطف تلاش هاي ويكتور شوئلشر يك جمهوري خواه ليبرال پانزده سال بعد و در دوران جمهوري دوم فرانسه بار ديگر اما براي هميشه قانون لغو بردگي در مستعمرات فرانسه به تصويب رسيد.
پس از سرنگوني سلطنت لويي فيليپ اول و استقرار جمهوري دوم فرانسه ، ويكتور شوئلشر از موقعيت خود به عنوان معاون وزير درياداري استفاده كرد و دست به تلاش گسترده اي براي آزادي بردگان زد.
چند ماه بعد مجلس فرانسه قانون لغو بردگي را براي هميشه تصويب كرد.
به اين ترتيب در روز 27 آوريل سال 1848 ميلادي حكومت جمهوري فرانسه قانون لغو فوري بردگي در مستعرات فرانسه را تصويب كرد.
به لطف تلاش هاي ويكتور شوئلشر انسان دوست 250 هزار برده سياهپوست يا دورگه كه در مستعمرات فرانسه به استثمار كشيده شده بودند براي هميشه از رنج بردگي نجات يافتند.