كراك براي اولين بار از كوكائين تهيه و در اواخر تابستان و اوايل پاييز سال 1985 ميلادي وارد بازار شهر نيويورك شد.كراك خطرناك‌ترين ماده اعتيادآوري است كه تاكنون به بازار آمده است. اين ماده به حدي وابستگي‌آور است كه يك بار مصرف آن فرد را معتاد ميكند. اوج شيوع كراك در دهه 1980 بود.
كراك ارزان‌تر از پودر كوكائين بود و به‌طور گسترده در دسترس مردم، خصوصاً افراد فقير قرار گرفت. كشيدن كراك عامل اصلي شيوع آن است.
متاسفانه بسياري از جوانان از خطرات كراك كه بتازگي وارد كشور شده و مصرف آن هر روز رو به افزايش است با خبر نيستند؛ اين در حالي است كه به گفته متخصصان، مصرف كننده كراك يا كريستال بيش از يك سال زنده نخواهد ماند.
در حال حاضر، مواد مخدر كل دنيا را تهديد ميكند و ايران كه يكي از كشورهاي هدف براي قاچاقچيان مواد مخدر است، بيشتر در معرض خطر قرار گرفته است. گزارش‌ها حكايت از آن دارد كه از 2 سال گذشته و به صورت گسترده‌تر از سال گذشته مواد مخدر صنعتي مانند آمفتامين‌ها، متانفتامين‌ها و اكستازي‌ها از طريق كشورهاي اروپايي به وسيله مسافرها وارد كشور مي‌شود.
كراك و كريستال بيشتر از افغانستان در مكان‌هايي كه آمريكايي‌ها حضور پر رنگي دارند توليد و وارد كشور مي‌شود كه مي‌توان گفت توليد اين گونه مواد مخدر در افغانستان و قاچاق كراك كاملا سازماندهي شده است؛ چرا كه توليد مواد مخدر در افغانستان از زماني كه آمريكايي‌ها وارد كشور شده‌اند، به 5 برابر خود رسيده است.
در همين راستا اخبار و شواهدي نيز مبين اين مطلب است كه اين مواد از سوي مافياي روسيه توليد و در ايران پخش مي‌شود. اما كراك چيست و چه عوارضي دارد؟
كراك نوعي ماده محرك از مشتقات كوكائين است كه تا حد امكان اشباع شده است يعني يك گرم كراك از 10 تا 100 گرم هروئين ساخته شده، ولي قيمت آن به مراتب ارزان‌تر از هروئين و اعتياد آن در مقايسه با هروئين بسيار شديدتر و قوي‌تر است.
بيشتر جوانان فكر ميكنند كراك چيزي در حد قرص‌هاي روانگردان و اكستازي است و به همين دليل از مصرف آن وحشت ندارند و اين شروع يك فاجعه است. با توجه به ميزان شيوع كراك در ميان نسل جوان، به نظر مي‌رسد اعتياد به كراك علاوه بر جنبه تفريحي به عوامل اجتماعي و اقتصادي نيز مرتبط باشد.
معتاد به كراك هرگز نمي‌تواند بيشتر از يك ماه زندگي عادي داشته باشد و پس از يك ماه يا دائما در حال چرت زدن و خماري است، يا در حال درد كشيدن.
پس از يك ماه مصرف كراك، مصرف به 3 يا 4 برابر روز اول مي‌رسد و تعداد دفعات مصرف روزانه به 10 بار در روز افزايش مي‌يابد.
تدخين كراك براي شخص، حس نشاط ظاهري به وجود مي‌آورد كه كم‌تر از 5 تا 7 دقيقه طول مي‌كشد و پس از آن با ايجاد افسردگي حاد و احساس بي ارزش بودن و ولع زياد براي مصرف اين ماده ادامه مي‌يابد و در مراحل بعد ترك اعتياد را مشكل ميكند و بيشتر به همين علت است كه معتادان به كراك كم‌تر اقدام به ترك آن و وضعيت خويش را بحراني‌تر ميكنند.
كراك بشدت، مغز، كبد و قلب را تحت تأثير قرار مي‌دهد و موجب التهاب اين اعضا مي‌شود. تحت تأثير عوارض منفي كراك اجزايي كه در تماس مستقيم با دود كراك هستند ، ذره ذره نابود مي‌شود و مي‌پوسد.
اجزاي داخلي بدن عفونت ميكند و در برخي موارد ديده شده است در مصرف‌كنندگاني كه به مدت طولاني از اين ماده استفاده ميكنند، ميزان عفونت به اندازه‌اي است كه اجزاي بدن از هم جدا مي‌شوند؛ يعني گوشت زير پوست دچار عفونت شده و به اصطلاح كرم مي‌زند.
اما اثرات كوتاه مدت كراك شبيه آمفتامين است، ولي مدت زمان كوتاه‌تري دارد. احساس افزايش انرژي، چابكي و سرخوشي، افزايش ضربان قلب و نبض و تنفس، كاهش اشتها، رنگ پريدگي، تحريك و هيجان، بي‌قراري، لرزش دست‌ها، توهمات شديد حسي، اغتشاش ذهني، گيجي، درد پا، فشار قفسه سينه، تهوع، تيرگي بينايي، تب، تشنج و مرگ، اثرات مهلك اين ماده خانمانسوز به شمار مي‌رود. | 