طبیعی است كه وقتی دونفر از یكدیگر عصبانی هستند، خشمگین شوند و آرامش و خونسردی خود را از دست بدهند، اما چه دلیلی باعث می‌شود با وجود اینكه آن دونفر كنار یكدیگر قراردارند، با لحن آرام و ملایم صحبت نمی‌كنند و فریاد...
طبیعی است كه وقتی دونفر از یكدیگر عصبانی هستند، خشمگین شوند و آرامش و خونسردی خود را از دست بدهند، اما چه دلیلی باعث می‌شود با وجود اینكه آن دونفر كنار یكدیگر قراردارند، با لحن آرام و ملایم صحبت نمی‌كنند و فریاد می‌زنند؟شاید شما هم متوجه شده باشید كه بین علاقه قلبی و فریاد و بدخلقی رابطه متقابل وجود دارد. اگر به رفتار خود بیشتر دقت كنید متوجه می‌شوید با كسانی كه عمیقا ابراز علاقه می‌كنید و از تمام وجود دوستشان دارید بیش از سایرین مدارا می‌كنید. معمولا با آنها به نرمی سخن می‌گویید، سعی می‌كنید تا از شما نرنجند. كمتر از دستشان عصبانی می‌شوید و كمتر اشتباهات آنها را به دل می‌گیرید. هیچگاه صدایتان را برای آن‌هایی كه از اعماق وجود دوستشان دارید بلند نمی‌كنید.
در واقع شما كسانی را كه از صمیم قلب به آنها عشق می‌ورزید و در قلب و ذهنتان جا دارند، به معنای واقعی دوستشان دارید نه از روی تظاهر، اجبار یا عادت. بنابراین فاصله قلب شما با قلب او بسیار كم است و همین امر موجب می‌شود تا ناخودآگاه رفتار خود را در برابر او كنترل كنید و از زاویه دید بهتر و زیباتری او را قضاوت كنید و از جایگاه بخشنده‌تری مورد سرزنش قرارش دهید.
شما كسی را كه وابستگی خاصی به او ندارید به راحتی مورد انتقاد و سرزنش( بسته به نوع رفتار اجتماعی شما) قرار می‌دهید و هنگام عصبانیت بر سرش فریاد می‌زنید یا به تندی برخورد می‌كنید، حتی در مقایسه با عزیزانتان، زودتر از او عصبانی و كلافه می‌شوید. این موضوع به این دلیل است كه فاصله قلبی شما با او بسیار زیاد است و هیچ وابستگی وجود ندارد كه درصد محبت شما را به وی افزایش دهد، بنابراین هنگام عصبانیت فریاد می‌زنید یا برخورد تندی از خود نشان می‌دهید.
حضرت امام هادی (ع) : هر كس از خدا بترسد ، مردم از او بترسند ، و هر كه خدا را اطاعت كند ، از او اطاعت كنند ، و هر كه مطیع آفریدگار باشد، باكی از خشم آفریدگان ندارد ، و هر كه خالق را به خشم آورد باید یقین كند كه به خشم مخلوق دچار می گردد.
اما در مقابل كسانی كه قلبشان به شما نزدیك است ملایمت بیشتری از خود نشان می‌دهید، رفتارتان را كنترل می‌كنید و با او نرم و آرام سخن می‌گویید.
هرچه رابطه قلبی بین طرفین بیشتر باشد و آنها بیشتر به یكدیگر عشق بورزند تن صدا آرام‌تر می‌شود و سخنان آرام‌تر بیان می‌شود و تنها در گوش یكدیگر نجوا می‌كنند. حتی این علاقه تا جایی پیش می‌رود كه طرفین دیگر با یكدیگر سخن نمی‌گویند از طریق ارتباط چشمی و مشاهده یكدیگر با هم ارتباط برقرار می‌كنند و این در حالتی است كه دیگر بین قلب آنها هیچ فاصله‌ای وجود ندارد.
شما در مقابل كسانی كه قلبشان به شما نزدیك است ملایمت بیشتری از خود نشان می‌دهید، رفتارتان را كنترل می‌كنید و با او نرم و آرام سخن می‌گویید.
لازم است بدانید كه این نوع ارتباط‌ها شاید دائمی نباشد و به‌صورت مقطعی در شرایط خاص بروز كند؛ امكان دارد برای یك زوج در لحظه‌ای كوتاه به اوج برسد و برای زوجی دیگر در درازمدت دوام داشته باشد. این ارتباط زمانی رخ می‌دهد كه در آن لحظه قلب هر دو نفر كاملا به هم رسیده باشند و به قول معروف یك روح در قالب دوجسم باشند. هدف از بیان این مطالب آن بود كه با تمرین و آزمون بتوانیم با دیگران به ملایمت رفتار كنیم و با آرامش سخن بگوییم، از فریاد زدن و بی‌احترامی كردن به آنها اجتناب كنیم. با این روش علاقه خود را به اطرافیان افزایش می‌دهیم و فاصله قلبی خود را با آنها كم و كمتر می‌كنیم. به‌علاوه متوجه می‌شویم كه چه زمانی به اوج علاقه و عشق‌ورزی در زندگی زناشویی رسیده‌ایم و دلیل و مدت آن را می‌شناسیم و با همت و ممارست، وقوع و ماندگاری آن را بیشتر می‌كنیم.