این روزنامه در گزارشی مطرح کرد که تیم گذار «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا فرمان‌های اجرایی و اعلامیه‌های مرتبط با خروج از توافق آب‌وهوایی پاریس و حذف محدودیت‌های حفاری و معدن‌کاوی را آماده کرده است.
روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی در این باره آورده است که ترامپ همچنین قرار است توقف صادرات گاز طبیعی مایع به بازارهای بزرگ آسیا و اروپا را لغو کند و معافیتی را که کالیفرنیا و دیگر ایالت‌ها را قادر می‌سازد استانداردهای آلودگی سرسختانه‌تری داشته باشند، کنار بگذارد.
خبرگزاری رویترز در این باره نوشت: ترامپ در مدت برگزار شدن کارزار انتخاباتی‌اش وعده داده بود که بسیاری از اقداماتی را که در گزارش نیویورک‌تایمز به آن اشاره شده، انجام خواهد داد. «کارولین لویت» یک سخنگوی تیم گذار ترامپ در پاسخ به درخواست رویترز برای توضیحاتی در این باره، گفت که نتایج انتخابات سه‌شنبه «اختیار اجرایی کردن وعده‌های انتخاباتی را به او داده است.»
دولت «جو بایدن» تاییدیه مجوز صادرات گاز طبیعی مایع را به منظور بررسی کامل درباره تاثیر زیست‌محیطی و اقتصادی صادرات آن متوقف کرد. وزارت انرژی آمریکا پیش‌نویس تحلیل وضعیت را تا پیش از پایان یافتن سال میلادی منتشر خواهد کرد.
در گزارش روزنامه نیویورک تایمز هم‌چنین مطرح شده منابع مطلع گفته‌اند که انتقال مقر آژانس حفاظت از محیط زیست این کشور به خارج از واشنگتن در میان برخی از افراد تیم گذار مورد بحث است.
دولت ترامپ در سال ۲۰۱۹ خروج خود از پیمان پاریس را اعلام کرد اما دولت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا در اولین ماه‌های آغازین فعالیت خود و بعد از ۱۰۷ روز خروج از پیمان پاریس به این توافقنامه بازگشت.
توافق آب و هوایی پاریس که با نام «پیمان پاریس» نیز شناخته می‌شود، ذیل چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل متحد در تغییر اقلیم (UNFCCC) در رابطه با کاستن انتشار گازهای گلخانه‌ای و برخی موارد مرتبط با این مساله است که از سوی نمایندگان ۱۹۷ کشور در کنفرانس تغییر اقلیم ۲۰۱۵ سازمان ملل متحد در پاریس مذاکره و با اجماع تصویب شد.
یکی از محورهای مهم این پیمان، محدود کردن میزان افزایش متوسط دمای جو زمین به کمتر از ۲ درجه سانتیگراد و به طور عمده تلاش برای حفظ دما در سطح ۱.۵ درجه سانتیگراد تا پایان این قرن است، در غیر این‌صورت متوسط دمای جو زمین، در مقایسه با دوران پیش از صنعتی شدن به بیش از ۳ درجه سانتیگراد خواهد رسید.
از جمله اهداف مهم این پیمان، اجرای پروژه‌هایی برای توقف هرچه سریعتر انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورها و اجرای برنامه‌هایی است تا بتوان در نهایت در سال ۲۰۵۰ میلادی بین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای و جذب دوباره آن تعادلی ایجاد کرد و پس از آن، میزان انتشار دی اکسید کربن را به تدریج به صفر رساند.