وی نیز معتقد است: روزنامه‌نگاری سایبر جایگزین شیوه سنتی نخواهد شد و تنها از جهت شیوه مطالعه و بهره‌برداری متفاوت است.

وی در ادامه در خصوص دسترسی آزاد به اطلاعات می گويد: در جهان دسترسی آزاد به اطلاعات ، ضوابط قانونی دارد که توسط دولت‌ها تصویب می‌شود.

اگر در ایران نیز قانونمند شود، آزادی مخاطبان و مردم در بهره‌مندی از اطلاعات بیشتر می‌ شود.

به طور کلی با آموزش و فرهنگ‌سازی دو جانبه در مورد تولید کنندگان محتوا و مخاطبان و برنامه‌ریزی درازمدت و اجرایی کردن قوانین این حوزه، می توان امنیت را در فضای تبادل اطلاعات ایجاد کرد. دکتر نعیم بدیعی، استاد علوم ارتباطات دانشگاه علامه و عضو گروه ارتباطات اجتماعی و انجمن ایرانی جامعه اطلاعاتی در این خصوص می‌گوید: اکثر روزنامه‌های بزرگ دنیا به شیوه‌های سنتی عمل کرده و در کنار آن سایت‌های اینترنتی هم دارند. ضمنا بنا بر بررسی‌های انجام شده، مدت زمان مراجعه افراد به روزنامه‌های چاپی حدودا 30 دقیقه در روز است که در مجموع این مسئله در مورد فضای سایبر نیز صادق است.

دکتر بدیعی یکی از مشکلات روزنامه‌نگاری سایبر را عدم نظارت سردبیری دانسته و می‌گوید: سایت‌ها مطالب را جمع‌آوری می‌کنند، اما مسئولیت آن را نمی‌پذیرند و شورای سردبیری بر آنها نظارت ندارد.

دو عنصر سرعت و صحت باید در کنار هم باشند که یکی از راه‌های تحقق این امر افزایش نیروی انسانی سایت‌های خبری و حمایت مالی و تبیین قوانین برای نظارت و سردبیری در آنها است.

برگزاری سمینارهای متعدد در خصوص جامعه اطلاعاتی، نشان دهنده اهمیت فرهنگ سازی برای تحقق جامعه اطلاعاتی در کشور است و ورود به عصر دیجیتال اهمیت رسیدن به استانداردهای جهانی در قالب ICT را ضروری و اجتناب‌ناپذیر کرده است.

خلاصه این که

طیف متنوع روزنامه‌نگاری سنتی از گذشته تا به حال بیانگر آن است که بشر همواره نیازمند ارتباط و اطلاع‌رسانی بوده است. این میل که در اقصی نقاط جهان در حال حاضر چه می‌گذرد را تنها اطلاع‌رسانی به موقع پاسخ می‌دهد. و اما در این اطلاع‌رسانی نکته مهمی که کارشناسان برآن تاکيد دارند صحت و دسترسی آزاد و برابر به اطلاعات و اخبار است. در مقایسه فضای سایبر و سنتی بايد بگوييم ، هرگز باهم برابر نیستند و شرایط روزنامه‌نگاری در اولی به دلیل گستردگی موضوعی و عدم محدودیت زمانی و مکانی از جذابیت و در عین حال پرمخاطره برخوردار است.

خواه ناخواه جهان امروز به سمت رویکرد نوین جامعه اطلاعاتی به پيش می رود، بنابراین شایسته است که خود را با نظام حرکتی فناوری در فضای مجازی وفق دهیم، فعالیت‌های دنیای سنتی را پاس بداریم و محافظت نماییم و در عین حال به عنوان روزنامه‌نگار شان و مقام روزنامه‌نگاری را در قالب الکترونیکی برطبق موازین صحت و سلامت و امنیت در ارائه اطلاعات ارج بنهیم.

البته ناگفته نماند که همگام با حرکت اقشار جامعه روزنامه‌نگاران، نگاه صمیمانه و دقیق و منتقد مردم نیز برای اصلاح خطاها موثر بوده و حمایت دولت نیز در برقراری چارچوب نظام‌مند و قانونمند برفضای سایبر در ایجاد امنیت تبادل اطلاعات و پرهیز از بدعت‌گذاری و محدود سازی سایت‌ها به صورت سلیقه‌ای، قطعا پشتيبانی برای نيل حقیقی به مقصود حرکت به سوی جامعه اطلاعاتی خواهدبود.