Ict وکودک - هموطن - امروزه اهميت آموزش و پرورشي كه متناسب با نيازهاي فرد و جامعه باشد، بيش از هميشه احساس مي‌شود، زيرا دنيايي كه با شبكه‌هاي اطلاعاتي به هم پيوند خورده است، متقاضي نيروي كاري است كه بفهمد چگونه از فناوري به عنوان ابزاري براي افزايش بهره وري و خلاقيت استفاده كند. چنين مهارتي، مهارت "استدلال كردن بر مبناي اطلاعات" است.
فرآيندي كه در آن منابع معتبر شناسايي شده، دسترسي به آن به طور مؤثر فراهم آمده، اطلاعات به شكل كامل درك و هضم شده و به ديگران انتقال داده مي‌شود را می توان دنیای همراه با فرآیند صحیح آموزش مجازی تلقی کرد.
افزون بر آن كارفرمايان از كارگران انتظار دارند از مهارت هاي همكاري و تشريك مساعي، كار در گروه و تبادل اطلاعات در شبكه‌ي جهاني، يعني تحليل مسأله از ديدگاه چندرشته اي برخوردار باشند. از آنجا كه اين شبكه ها بين‌المللي هستند، كارفرمايان در جستجوي افرادي برمي آيند كه ظرفيت تعامل مؤثر با كساني را دارا باشند كه داراي فرهنگ و زبان متفاوتي هستند.
و بالاخره، كارگران عصر دانش بايد انعطاف پذیر بوده و قادر باشند به همان سرعتي كه محيط هاي پوياي كار تغيير مي‌كند، به مؤثرترين شكل بياموزند و ناگزير كارگران چگونه آموختن را بايد فراگيرند.
در جهان امروز، مهارت‌هايي كه دانش و اطلاعات را با كارايي به خدمات و كالاهاي نو و ابتكاري تبديل مي‌كنند، معرف اقتصادهاي موفق مبتني بر دانش به شمار مي‌آيند. از آنجا كه دانش و اطلاعات به سكه اي رايج براي دست يابي به بهره وري، رقابت پذيري و ثروت و رفاه تبديل شده است. كشورها نيز براي توسعه‌ي سرمايه انساني اولويت بالاتري قايل شده‌اند.
به اين ترتيب در سرتاسر جهان، دولت‌ها بر روي راهبردهايي به منظور افزايش دست رسي به آموزش با كيفيت بهتر متمركز شده اند. تصميم گيران و سياست‌گذاران نيز در پي يافتن پاسخي براي پرسش‌هاي كليدي و چالش‌انگيزي برآمده‌اند: تعريف آموزش و پرورش با كيفيت در اقتصاد جهاني امروز كه بر دانش و اطلاعات بنا شده چيست؟ آيا آموزش و پرورش با دنيايي كه شتابان در حال تغيير است، هم‌گام پيش مي‌رود؟ آيا مي‌توان الگويي مناسب براي اصلاحات يافت كه قابل اقتباس باشد؟
مشكل آن است كه اگر جهان امروز را با دنياي صد سال پيش مقايسه كنيم، با پيشرفت‌هاي خيره‌كننده اي در علوم، بازرگاني، خدمات پزشكي، ارتباطات و زمينه‌هاي بي‌شمار ديگر روبه‌رو مي‌شويم. اما چون به مدرسه، در هر كجاي دنيا سر بزنيم، با شگفتي بين كلاس درس صد سال پيش با امروز تفاوتي احساس نمي‌كنيم: دانش‌آموزان در رديف‌هاي پشت سر هم نشسته، مداد و كاغذ در دست، هر چه معلم پاي تخته سياه مي‌گويد و مي‌نويسد با شتاب يادداشت مي‌كنند كه آن ها را به حافظه سپرده و در زمان امتحان به سرعت پس بدهند. در حالي كه به واسطه پيشرفت علوم و فنون، بسياري از امور تغيير كرده است، اما كم يا بيش، آموزش و پرورش و شيوه‌ي يادگيري دانش‌آموزان و تدريس معلمان همان طور دست نخورده باقي مانده است.
| 