یادداشت آنلاین-هموطن-عماد هنرپرور-شركت Verisign جمعه گذشته با خريداري سايت ديويد واينر وارد دنياي وبلاگها شد. اين خبر روز شنبه در سايت Forbes.com منتشر شد و توجه بسياري را بخود جلب کرد.
Verisign شركتي است كه با حاكميتش بر دامنه هاي Top Level دات كام ، دات نت و همچنين انحصارهايي كه در زمينه CA ها و مسايل امنيتي اينترنت دارد شناخته ميشود البته در ميان كاربران اينترنت چندان خوش نام و پر اقبال نيست!
شما با جستجوي ساده اسم اين شركت در گوگل و يا جستجوي عباراتي مانند Anti Verisign متوجه اين موضوع ميشويد. البته اين مخالفتها و در مواردي تنفرها از همان نوعي است كه در سراسر دنيا عليه شركتي مانند مك دونالد ديده ميشود: هرگاه راه پيمايي يا تظاهراتي در سراسر دنيا بر عليه جهاني شدن يا آمريكا صورت ميگيرد، شيشه هاي فروشگاههاي McDonald’s ميشكند، گويي اين شركت نماينده امپرياليسم است.
در مقابل، دنياي وبلاگها زميني پر از مردم عادي و روابط و علايق كاربران اينترنت است! آيا Verisign با پرداخت چنين پولي قصد ورود به دل مردم را دارد؟!
نگاهي به آمار شركت Verisign نشان ميدهد كه 2.3 ميليون دلار براي شركتي كه متوسط روزانه 6 ميليون دلار تراكنش سهام و گردش مالي ساليانه 1 ميليارد دلاري دارد، مبلغ ناچيزي به حساب مي آيد. اين مبلغ ميتواند قسمتي از بودجه تبليغاتي يا تحقيقاتي اين شركت باشد.
نگاهي به وضعيت 5 سال گذشته سهام و سود اين شركت (Nasdaq: VRSN) و بولتن خبري خود سايت نشان از تغييراتي در روال كسب و كار اين شركت دارد.
در پايان سال 2001 سود اين شركت 10 برابر سال گذشته كاهش داشت و در پي آن سهام شركت در سال 2002 به پايين ترين حد خود رسيد (از 200 دلار به 4 دلار) و شايد اين زماني بود كه Verisign تصميم گرفت از برج عاج خود پايين آمده و به دنياي دات كامي كه خودش جزو سازندگان آن بود اعتبار بيشتري قائل شود! ( مشاركت 270 ميليون دلاري در شركت آلماني LightSurf يكي از اين قدمها بود)
و اما ما چه پيامي بايد از اين موضوع بگيريم؟ دنياي شركتهاي دات كامي محدوديتهاي محلي و مرزبنديهاي كشوري را كمتر ميشناسد. بر اساس همين قانون به نظر ميرسد اختلاف سطح كيفيتي و تكنولوژيكي ميان برند هاي اينترنتي ايراني و خارجي، كمتر از ساير صنايع باشد.
مثلا آيا petitiononline در مقابل سايت تازه شروع بكار كرده persianpetition مانند يك كاديلاك آمريكايي در برابر پيكان است؟ به عقيده من به هيچ وجه اينطور نيست! همچنان كه در وادي نرم افزار شاهد فعاليت شركتهاي ايراني در زمينه صادران مهندسي هستيم.
با پذيرش اين مطالب، با كمي خودباوري بيشتر و كمي صبر شاهد اقبال شركتهاي بزرگ نسبت به برندهاي ايراني خواهيم بود، كه البته بلوغ و رشد فرهنگ استفاده از اينترنت موثرترين عامل است.
ازدياد انگيزه تبليغات در اينترنت بين شركتهايي ايراني، فرهنگ انجام معاملات خريد و فروش در وب و در قدمهاي بعدي دولت الكترونيكي و غيره هموار كننده اين راه خواهند بود. به اميد آن روز.