"مجله یادگار" ش 8-در جزء چهل و دو نفر محصلی که در سال 1275 قمری در ایام وزارت علوم علیقلی میرزا اعتضادالسلطنه به فرنگستان فرستاده شدند جوانی بود که در فن صحافی مهارت به هم رسانید و بعد از برگشتن به تهران و نمودن هنر خود لقب "صحافباشی" گرفت.
موقعی که این محصلین از فرنگ برگشته و برای معرفی به اعتضاد السلطنه مقابل حوض مدرسه دارالفنون صف کشیده بودند تصادف اعتضادالسلطنه روی به صحافباشی کرد و "حوض" را به او نشان داد و گفت "این را چه می‌گویند؟" صحافباشی به زبان فرانسه فصیح و غلیظ گفت "باسن".
اعتضادالسلطنه امر داد که چوب و فلکی حاضر کردند و به دستور او پاهای صحافباشی را به چوب بستند. چون چند چوبی خورد از زیر فلک گفت: "اوز"! اعتضادالسلطنه گفت: باز بزنید و چنین کردند. طولی نکشید که صحافباشی فریاد برآورد "حوض – حوض" وحاء حطی و ضاد غلیظ عربی را کاملا از مخارج خود به تلفظ درآورد و بساط حقه بازی را که شاید می‌خواسته است بعدها بگستراند از همان اول برچید و بعدها مثل آدم حرف زد.