اخبار خارجی روزی روزگاری پايان جنگ بوئرها با بريتانيا

جام جم , دوشنبه 13 خرداد 1387

پايان جنگ بوئرها با بريتانيا

106 سال پيش در روز 31 مه سال 1902 ميلادي در منطقه ورينيگينگ در آفريقاي جنوبي ، با امضاي يك پيمان صلح جنگ 30 ماهه ميان بوئرها و انگليسي ها پايان گرفت.

106 سال پيش در روز 31 مه سال 1902 ميلادي در منطقه ورينيگينگ در آفريقاي جنوبي ، با امضاي يك پيمان صلح جنگ 30 ماهه ميان بوئرها و انگليسي ها پايان گرفت.در خاتمه جنگ هاي دوره ناپلئون در سال 1814 ميلادي ، بريتانيا مستعمره هلندي كيپ در آفريقاي جنوبي را به مستعمرات خود منضم كرد.
مهاجرين هلندي اين ناحيه كه بوئر خوانده مي شدند (بوئر در زبان هالندي به معني دهقان است) مي خواستند سنت ها و مذهب كالوينيست خود را حفظ كنند.
آنها براي فرار از استعمار انگلستان با كاروان هاي زيادي به سوي شمال كوچ كردند. اين كوچ دستجمعي بين سال هاي 1835 تا1837ميلادي انجام شد .
بوئرها در مسير كوچ خود با قبايل زولو برخورد كردند و جنگ هاي خونيني بين آنها در گرفت. بوئرها در سرزمين هايي كه از چنگ قبايل زولو خارج كرده بودند ، جمهوري ناتال را تاسيس كردند.
اما بريتانيايي ها كه به اين منطقه ساحلي و استراتژيك چشم دوخته بودند ، آن ناحيه را نيز به تصرف درآوردند.
بوئرها به ناچار به ناحيه مركزي آفريقاي جنوبي كوچ كرده و جمهوري ترانسوال و دولت آزاد اورانژ را تاسيس كردند.
اين خرده كشورها هنگام تاسيس به ترتيب داراي 25 هزار و ده هزار جمعيت سفيد پوست بودند. اما با كشف طلا در سال 1886ميلادي در ويتواترسراند در قلب اراضي بوئرها ، توجه بريتانيايي ها به اين ناحيه جلب شد.
لندن براي خاتمه دادن به مساله بوئرها قوانين تبعيض آميزي را به آنها تحميل كرد تا بتواند از آنها بهانه اي به دست آورد.
در عين حال جوزف چمبرلن ،نخست وزير بريتانيا تهديدات عليه پل كروگر ،رييس جمهور سالخورده بوئرها را افزايش داد.
سرانجام در 9 اکتبر سال 1899ميلادي ، چمبرلن به كروگر اعلان جنگ داد. بوئرها با شجاعت و دلاوري در مقابل ابرقدرت آن زمان مقاومت كردند و در چندين نبرد در برابر نيروهاي بريتانيا پيروز شدند.
در روز 5 ژوئن سال 1900ميلادي جنرال انگليسي هوراشيو كيچنر شهر ژوهانسبورگ را تصرف كرد.
بوئرها عليه نيروهاي اشغالگر دست به جنگ هاي چريكي نامنظم زدند.
بريتانيايي ها براي جلوگيري از حملات چريكي ، اردوگاه هاي محصوري را ايجاد كرده و بيش 200 هزار بوئر از مرد و زن و كودك را در شرايط رقت باري در اين اردوگاه ها اسكان دادند .
بيش از 30 هزار نفر از بوئرها به دليل شرايط بسيار نامساعد جان خود را در اين اردوگاه ها از دست دادند.
در اين نخستين جنگ بزرگ مستعمراتي كه دو قوم اروپايي به جان هم افتادند از صد هزار مبارز بوئر 7000 هزار نفر كشته شدند (بدون احتساب قربانيان غيرنظامي اردوگاه ها) و از 500 هزار سرباز بريتانيايي كه به جنگ اعزام شده بودند ، 22 هزار نفر به قتل رسيدند.
سرانجام بريتانيايي ها در پيروس توانستند بوئرها را به سختي شكست دهندو ترانسوال و اورانژ استقلال خود را از دست دادند .
بريتانيا براي جلوگيري از قيام دوباره بوئرها ، حقوق مدني ، زبان بوئرها موسوم به افريكانس را به رسميت شناخته و لندن تعهد كرد غرامت جنگي براي جبران خسارت ها به بوئرها بپردازد.
به اين ترتيب در روز 31مه سال 1902 ميلادي جنگ خونين بوئرها و امپراتوري بريتانيا در منطقه ورينيگينگ با امضاي يك پيمان صلح خاتمه يافت. اين براي نخستين بار بود كه امپرياليسم بريتانيا با يك مقاومت بي سابقه مردمي مواجه شده بود.

بهترین قلب دنیا
درگذشت پاسترناك،خالق«دكتر ژيواگو»
كشتار در استاديوم هيسل بروكسل