 |
توصيه روز |
 |
 |
| :: بازار کامپيوتر :: |
 |
|
| :: نکته آموزشی :: |
|
|
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|
 دولت شوروی حاضر است در عملیات نظامی علیه ایران شرکت جوید
|
| | | |
 | برای ما اهمیت فوقالعادهای داشت که از راه ایران خط ارتباطی درجه اول و مستقیمی با روسیه داشته باشیم . |  خاطرات ونیستون چرچیل نخست وزیر انگلیس-برای ما اهمیت فوقالعادهای داشت که از راه ایران خط ارتباطی درجه اول و مستقیمی با روسیه داشته باشیم تا از یک طرف برای روسیه مهمات و مواد کمکی که ارسال آنها از راههای دریایی شمال اروپا و اقیانوس منجمد شمالی دشوار بود، بفرستیم و از طرف دیگر از لحاظ لشگرکشی و نظامی از ایران استفاده کنیم.
وقتی که تصمیم خود را گرفتیم نظر خود را برای همکاری و اقدام مشترک به روسیه پیشنهاد کردیم. در 11 ژوییه 1941 (20 تیر 1320) هیات وزیران از روسای ستادهای مشترک خواست که موضوع اقدام نظامی علیه ایران را مورد مطالعه قرار دهند. روز 18 ژوییه (27 تیر 1320) روسای ستادهای زمینی و هوایی و دریایی پاسخ دادند که مطالعه کافی در این باره کرده و عقیده دارند که باید رفتار جدی و سختی نسبت به ایران در پیش گرفت...
روسای ستادها ابتدا عقیده داشتند که عملیات نظامی ما در ایران باید به قسمت جنوبی این کشور مخصوصا مناطقی نفتی محدود بماند و برای این کار به نظر آنها یک لشگر کافی بود. روز 22 ژوییه (31 تیر 1320) ایرن وزیر امور خارجه به من نوشت «البته فشار به ایران برای اجرای نظریات خودمان لازم است، اما این فشار وقتی باید صورت بگیرد که ما نیروی نظامی کافی داشته باشیم وگرنه ممکن است به نتایج نامطلوبی منتهی شود.
تا وقتی که قوای کافی در عراق تمرکز ندادهایم نباید با دولت ایران با خشونت حرف زد. مخصوصا که طبق اطلاعات واصله قوای ایران در جنوب و شمال این کشور تمرکز یافته است. البته ما باید اقدام خودمان را تا قبل از شکست روسها در قفقاز به عمل بیاوریم. زیرا آلمانیها در صورت پیشرفت در این جبهه به دولت ایران فشار خواهند آورد که چاههای نفت خوزستان را اشغال کرده و از دست ما بیرون بیاورند.»
من (چرچیل) عقیده داشتم که مقدمات حمله به ایران باید به دقت بیشتری فراهم آید. در نامهای به روسای ستادهای مشترک نوشتم که ممکن است دولت ایران ناگهان کارمندان ما را در شرکت نفت توقیف کرده به عنوان گروگان نگاه دارد. یا قوای ایران مراکز نفت و پالایشگاه را اشغال کرده و در صورت حمله ما منهدم سازد و یا قبایل علیه ما وارد جنگ بشوند. به هر حال باید دقت کنید که ما در این عملیات متضرر نشویم.
به دنبال مشورتهایی که با دولت شوروی به عمل آمده آقای مایسکی سفیر شوروی در لندن به ما اطلاع داد که دولت شوروی حاضر است در عملیات نظامی علیه ایران شرکت جوید، مشروط بر این که این عملیات مشترکا انجام شود.
من در تاریخ 19 اوت (28 مرداد 1320) با این نظر موافقت کردم و از این پس شروع به تمرکز قوای خود در کشور عراق نمودیم. شب 25 اوت (سوم شهریور 1320) آخرین یادداشت خود را برای دولت ایران فرستادیم و صبح حملات خویش را از راه دریا و از سمت اهواز آغاز کردیم.
ایرانیها غافلگیر شدند و مقاومتشان ناچیز بود. روز 28 اوت (ششم شهریور) ایرانیها دست از مقاومت برداشتند و ما در عملیات خود جمعا 22 نفر کشته و 42 نفر زخمی دادیم. پس از انجام این عملیات کارهای ما در ایران دوباره جنبه سیاسی پیدا کرد و من به سرریدر بولارد سفیر انگلیس در تهران دستور دادم که انجام تقاضاهای ما را یکی پس از دیگری از دولت ایران خواستار شود و هر وقت ایرانیها در صدد مخالفت برآمدند، آنها را از اشغال تهران به دست روسها بترساند!»
| | | | | | | | | | |
|
|
تحليل |
|
|
| :: اقتصادی :: |
|
|
| :: فناوری اطلاعات :: |
|
|
| :: روی خط جوانی :: |
|
|
| :: ورزش :: |
|
|
| :: فرهنگ و هنر :: |
|
|
| :: حوادث :: |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
